تولیدکنندگان بخش کشاورزی همواره با مشکلاتی مواجهند، اما گاه این مشکلات عدیده می شود و دامدار و کشاورز را در کلافی سردرگم می کند، کلافی که اگر باز شود، گاه آنقدر دیر باز می شود که دیگر کار از دست رفته است.

به گزارش کارآفرین ناب به نقل از ایسنا، با نگاهی به واحدهای صنعتی و تولیدی در استان مرکزی به خوبی می توان سایه سنگین نوسانات اقتصادی را بر تولید استان دید و دامداری شیری یکی از نمونه های عیان این شرایط است.

روستای ده‌نمک اراک یکی از چند روستای اراک است که مزیت اصلی آن دامداری است و اتفاقا دامداران در این روستا طی چند سال اخیر با چالش های بسیاری در این حوزه مواجه بوده اند. مشخص ترین مشکل سال های اخیر، شیوع تب برفکی بود که جان شمار زیادی از دام‌ها را گرفت و برخی دامداران را نیز به ورطه مشکل و حتی نابودی کشاند.

یکی از بانوان کارآفرین استان مرکزی 28 سال است که وارد حرفه دامداری شده و علیرغم گذران سال هایی توام با مشقت و رنج همچنان درگیر مشکلات جدی است، هرچند با وجود همه مشکلات همچنان امیدوار است و دست از کار نکشیده است.

عذرا شیری کار دامداری را از سال 1369 با 500 هزار تومان سرمایه در روستای ده نمک آغاز کرد، اما از همان روز اول، کار به چالش و دست‌انداز کشید به طوری که کار توسعه دامداری به مشکل برخورد.

وی در این خصوص به ایسنا گفت: از همان ابتدای کار سعی بر توسعه کار داشتم، اما به محض آغاز کار در حوزه دامداری با گران شدن ناگهانی آهن مواجه شدم که این امر باعث شد کار توسعه دامداری متوقف شود، اما به هر حال تمام تلاشم را بر ادامه حیات دامداری و کار تولید متمرکز کردم.

وی افزود: با وجود همه سختی ها در سال 1372 با بیماری دام ها مواجه شدم، در آن سال حدود 50 راس گاو داشتم که به دلیل بیماری 33 راس از این تعداد از بین رفتند. پس از آن مشکل دیگری رخ نمود. قراردادی با سازمان گوشت کشور داشتم و بر همین اساس درصدد خرید دام بودم که ناگهان بواسطه طوفانی که در منطقه رخ داد سالن نگهداری گاوها به صورت کامل تخریب شد و از آنجاکه این تخریب به صورت سراسری و در سطح منطقه نبود و سالن‌ های دیگر دامداری ها خسارت ندیدند، در نتیجه مشمول دریافت خسارت نشدم.

شیری گفت: همان سال با دریافت وام از بانک ساخت سالن را آغاز کردم و همین امر باعث صفر شدن سرمایه‌ام شد، اما به هرحال کار را پیش بردیم و مکررا برای تامین نیاز دامداری از بانک وام دریافت می کردم به طوری که با سنگین شدن وام ها و در کنار آن، از بین رفتن دام ها، در آستانه ورشکستگی قرار گرفتم و بالاجبار منزل مسکونی خود را برای پرداخت وام های بانکی فروختم.

وی با بیان اینکه به هر زحمتی که بود کار را تا سال 90 پیش بردیم، اما 5 سال پیش همسرم که در واقع یکی از پایه های اصلی کار دامداری بود سکته کرد و به صورت کامل از کار افتاده شد و پس از آن با پسرم کار را ادامه دادم.

این تولیدکننده گفت: قبل از سکته همسرم 12 گاو شیری و 18 گاو پرورشی داشتم که به همراه همسر و پسرم امورات را می‌گذراندیم و البته حدود 40 میلیون تومان بدهی بانکی هم داشتم و به دنبال سکته همسرم و انبوه شدن بدهی های بانکی گاوها را فروختم و در حال حاضر بخشی از وام های بانکی را از محل حقوق بازنشستگی همسرم که بازنشسته نیروی انتظامی است، پرداخت می کنیم.

وی بیان کرد: طی 5 سال اخیر تمام تلاش خود را برای برپایی مجدد دامداری بکار بسته ایم که به دلیل مشکلات، این امر میسر نشده است و تنها از طریق کشاورزی گذران زندگی می‌کنیم هرچند برای کار کشاورزی هم چالشهای جدی مواجه هستیم.

شیری افزود: با وجود تمام مشکلاتی که برای تامین گاو پیش رو داریم، اخیرا دامپزشکی اجبار کرده است که سقف سالن نگهداری گاوها را باید سیمان کنیم، وسعت دامداری هزار و 300 متر و دارای 350 متر سالن است که باید مسقف شود، اما به دلیل افزایش قیمت مصالح و کارگر و بنا که چیزی در حدود 30 میلیون تومان می‌شود به هیچ عنوان توان این کار را نداریم و اگر این اصلاح سقف انجام نشود پروانه دامداری باطل خواهد شد.

وی گفت: علاوه بر این، حدود 9 ماه است که پیگیر بیمه پسرم هستم که پس از کش و قوس‌های فراوان اوایل ماه گذشته اعلام کردند که امکان بیمه شدن وی وجود ندارد و این درحالی است که پسرم به عنوان کارگر من تا 5 سال پیش بیمه بود، اما به دلیل مشکلات مالی مجبور به قطع پرداخت هزینه بیمه شدم و امروز که می‌خواهم مجددا وی را بیمه کنم، بیمه تامین اجتماعی این اقدام را غیرقانونی می‌داند و با بدترین شکل ممکن با من برخورد کردند و حتی من را متهم به خوردن بیت‌المال کردند.

این تولیدکننده اضافه کرد: حتی برای خرید دام نیز امور دام جهادکشاورزی برای من وام با نرخ 18 درصد درنظر گرفت که به هیچ عنوان بازپرداخت آن در توانم نیست چراکه حتی با دریافت این مبلغ تنها 2 تا 3 ماه زمان می برد که بتوانم دام خوب خریداری کنم و قطعا طی 10 ماه نمی توان یک گاو را پرورش داد و از آن بهره برداری کرد، در واقع هیچ حمایتی از تولید و تولیدکننده نمی شود.

وی با تاکید بر اینکه تمام زندگی ام را روی این کار گذاشتم و امروز به جای اینکه تشویق شوم، به عنوان تولیدکننده بدترین برخوردها را شاهد هستم و سنگی از جلوی پای من برداشته نمی شود، گفت: پسرم ماشین خود را فروخت و استخر پرورش ماهی در مجاورت دامداری ایجاد کرد تا حداقل در صورت خوابیدن کار دامداری بتواند پرورش ماهی داشته باشد، اما متاسفانه به دلیل اینکه پروانه دامداری در اختیار داریم امکان فعالیت در این حوزه نیز برایمان وجود ندارد و باید پروانه کشاورزی نیز داشته باشیم.

شیری اظهار کرد: 28 سال است که در منطقه در حال فعالیت دامداری هستم و قبل از آن نیز کشاورزی داشتیم، اما مجوزی برای کار کشاورزی به ما ندادند، هرچند با وجود اینکه مجوز نداشتم جهاد کشاورزی با من قرارداد گندم، کلزا و جو بسته بود و در سال 78 حدود 60 تن گندم تحویل سیلو دادم که تا آخرین روز پاییز نفر اول استان مرکزی در تولید گندم بودم.

وی گفت: زمانی که برای دریافت مجوز اقدام کردیم در آستانه آغاز به کار دامداری بودم و به دلیل عدم آگاهی من در زمان بازدید از مجموعه، چاه آب کشاورزی را لحاظ نکردند و تنها مجوز دامداری به من دادند، پس از اطلاع از این موضوع اعتراض کردیم و اعلام شد که دامداری صنعتی راه‌اندازی کرده‌اید. برای دریافت مجوز کشاورزی بارها مراجعه کردیم و هر بار ایرادی گرفته شد و در واقع برای اخذ این مجوز در دست‌اندازهای امور آب گیر کرده ایم.

شیری افزود: در حال حاضر یک چاه مجاز و یک چاه غیرمجاز(مربوط به سال 58) برای کشاورزی داریم که کاهش شدید آب داشته اند. در سال‌های گذشته 70 میلیون تومان برای آبیاری قطره‌ای 30 هکتار زمین کشاورزی هزینه کردیم، اما تاکنون موفق به دریافت مجوز کشاورزی نشده‌ایم.

وی با بیان اینکه امروز درخواست من دریافت وام کم بهره برای اصلاح سالن نگهداری دام، دریافت وام کم بهره بلندمدت برای خرید دام و کمک جهت دریافت مجوز کشاورزی است، افزود: برای تمام این موارد به استانداری، سپاه، بنیاد شهید و حتی نیروی انتظامی مراجعه کرده ام اما هیچ یک پاسخ حمایتی به من نداده اند، در حال حاضر تنها با ماهی 600 هزار تومان زندگی را می گذرانیم و هر روز به دنبال حل بخشی از مشکلات هستیم.

شیری با اشاره به اینکه امروز برای ایجاد چنین دامداری بیش از یک میلیارد تومان باید هزینه شود، اما به دلیل مشکلات مالی و افزایش قیمت ها این سرمایه گرانقدر روی زمین مانده است، گفت: حتی تا به امروز به خودم اجازه ندادم که از نام خانواده شهید برای پیشبرد کار خود استفاده کنم. با وجود از دست رفتن خانه، ماشین و حتی فروختن 9 فرش دستبافت که برای پرداخت بدهی ها انجام شد، هیچ حمایتی دریافت نکرده ام، طی 30 سال اخیر شاید حدود 500 میلیون تومان برای این مجموعه هزینه کرده باشم اما خسارت روحی و روانی که به بنده و خانواده ام وارد شده بیش از 100 میلیارد تومان بوده است.

وی اضافه کرد: من امروز کوله‌باری از تجربه هستم، اما مشکلات باعث شده است که خانه نشین شوم و توانمندی ام در محدوده خانه محصور شود، شرایط امروز من به مانند کسی است که ماشین بنز دارد، اما پول بنزین ندارد. امروز که به گذشته نگاه می کنم احساس می کنم که اشتباه کردم وارد این شغل شدم.

به گزارش ایسنا، این بانوی دامدار هم همچون بسیاری از کارآفرینان گرفتار مشکل تسهیلات گرانقمیت و نیازمند حمایت است تا جان بگیرد و سرمایه راکد شده اش دوباره فعال شود.

معاون امور دام جهاد کشاورزی استان مرکزی در خصوص حمایت از دامداران می گوید: جهاد کشاورزی تنها توزیع کننده تسهیلات است و نرخ سود و بازپرداخت در اختیار بانک است، ما در این حوزه دخالتی نداریم و طی سال‌های گذشته با تولیدکنندگان همراهی بسیاری صورت گرفته است.

مجید آذر افزود: باید بپذیریم که شرایط تولید و هزینه ها نسبت به سال گذشته افزایش یافته است، اما در کنار این افزایش قیمت، فروش محصولات نیز افزایش یافته است که این امر کمک بسیاری به دامداران کرده است و دولت نیز در صدد خروج از مشکلات و ارائه بسته های حمایتی به تولیدکنندگان است.

محمدرضا بیدهندی مدیرکل بیمه تامین اجتماعی استان مرکزی نیز درخصوص بیمه مجدد کارگران پس از وقفه‌ای چندساله افزود: مسلما باید این موارد به صورت دقیق بررسی شود تا روند انجام کار صورت گیرد.

گفتنی است، در شرایط کنونی که اقتصاد دولتی درگیر چالش های بسیاری است فعالیت تولیدکنندگان و چرخانندگان چرخ اقتصاد کشور می تواند نجات بخش اقتصاد کشور باشد و اگر امکان حمایت دولتی وجود ندارد حداقل کار این است که مسیر تولید را تسهیل کنند و قطعا این حمایت معنوی انگیزه ای برای تولیدکنندگان خواهد بود تا در سال حمایت از کالای ایرانی و تولید ملی اقتصاد کشور به دست بخش خصوصی به شکوفایی برسد.