کنارهم قرار دادن فعل و انفعالات رسانه ای چندمدت اخیر نشان می دهد؛ جریان نقلابی در برخی موارد از هوشمندی و فراست وافر که پیش شرط  قطعی کنشگری در فضای رسانه ای_سیاسی است، غافل می شود. این امر سبب می شود در پاره ای از موارد، نتیجه دغدغه مندی انقلابی این افراد عملا  در سبد غربگرایان قرار گیرد.

در این رابطه نکاتی وجود دارد:
۱. حاشیه هایی چون  تابعیت دوگانه، مدرک تحصیلی و... در مورد یکی از اعضای احتمالی دولت صرف نظر از صدق و کذب ان، حقیقتا در این شرایط اقتصادی برای درصد بسیار بالایی از مخاطبان، اهمیتی ندارد. برای همه مردم مساله اقتصاد، تورم ، بیکاری، گرانی، مذاکره و ... اولویت اصلی است. ترند شدن و حتی بر فرض اثبات شدن این امور حاشیه ای نیز کمترین کمک برای بهبود شرایط نخواهد بود.

۲. بنا به فرمایش صریح رهبر معظم انقلاب ،‌ اتاق جنگ  آمریکا علیه نظام‌ ، وزارت خزانه داری آمریکاست. فربه سازی حاشیه ها در میانه معرکه جنگ اقتصادی، کدام مشکل اصلی و حتی فرعی را عملا (دقت کنیم؛ عملا! ) حل می کند؟!! هر حاشیه باعث فرصت سوزی و عدم پاسخ گویی اقتصادی و رها شدگی  اقدام و عمل اقتصادی می شود.

۳. از حیث مخاطب شناسی این روش اشتباه است. چرا که جریان انقلابی تمام توان خود را روی درصد بسیار کوچکی از مخاطبان گذاشنه و قاطبه را یا رها کرده ،‌ یا جدی وارد دغدغه ها و ذهنیات شان  نشده یا آنها را در بازی حاشیه ها قرار داده است. با این وصف،‌ برنده بازی کیست؟ جریان انقلابی یا جریان اعتدال/اصلاحات/فتنه که زمین بازی را تعریف کرده است؟

۴. بنابر این جریان انقلابی حتی اگر بخواهد برنده میدان پیچیده کنونی باشد باید افکار عمومی را در موضوعات اصلی و مشترک با خود همراه کند وگرنه در یک بازی فریب جنگ _ معیشت جدید و یا مشابه آن بازنده نهایی خواهد بود.

۵. جریان غربگرا از دغدغه مندی و حساسیت انقلابی جریان ارزشی مطلع است و بازی های عملیات روانی (کاری که در ان تبحر دارند) خود را با پیش بینی واکنش های ارزشی ها طراحی می کند. معمولا هم از نشر اتهامات و حاشیه ها بهره می برند و با تخلیه احساسی جریان ارزشی در آخرِ سر ، جواب از پیش آماده ای به افکار عمومی می دهند و قضیه را با مظلوم نمایی و چهره حق بجانب به پایان می رسانند.

۶.  موارد فوق به معنای توصیه به محافظه کاری در برابر رویه های معیوب و یا توجیه اقدامات غلط دولت نیست. بلکه توصیه می شود نقدها؛ سنجیده، با دوری از نقش آفرینی ناخواسته در پازل دشمن و معطوف به ارایه راهکار عملی و تزریق امید باشد.  گفتمان غربگرایی از طریق ادبیات مذاکره گرایی یک نسخه مضر برای صورت مساله کشور نوشته است و می بایست این گفتمان را با دلیل و منطق در ذهنیت افکار عمومی بی اعتبار کرد.

منبع: تبیین