نایب رییس هیات مدیره مجمع کارآفرینی خراسان رضوی با اشاره به اینکه قرار نیست همه مدیران کارآفرین باشند، تاکید کرد: مدیران باید نگاه کارآفرینانه داشته باشند.

به گزارش ایسنا، دکتر جابر نوبخت صبح امروز در نخستین همایش "در مسیر دانشگاه کارآفرینانه" که در تالار مجتمع دکتر شریعتی دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: کارآفرینی به معنای همراه و ارزش آفرینی است و فرآیندی است که با تشخیص فرصت شروع می‌شود.
وی با اشاره به سخن مقام معظم رهبری گفت: ایشان می‌فرمایند کارآفرینی نوعی عبادت و ارزش است، در بحث دانشگاه کارآفرینی صحبت زیاده شده اما ما هنوز در اندر خم نسل سوم دانشگاه هستیم، در صورتی که دنیا به سمت نسل چهارم رفته و این مستلزم کمک روئسای مراکز دفاتر کارآفرینی است.
نایب رییس هیات مدیره مجمع کارآفرینی خراسان رضوی با بیان اینکه مشکل اصلی این است که همه فقط به دنبال مدرک رفته‌اند، عنوان کرد: کار آفرینی یکی از اصولی است که دانشگاه باید آن را دنبال کند اما در ایران ضریب فعالیت‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها صفر است.
نوبخت افزود: دانشگاه کارآفرینی تنها کاری که باید انجام دهد این است که رصد کند خروجی‌های دانشگاه که شاغل نیستند کجا مشغول به کار هستند.
وی تصریح کرد: کارآفرینی یک دهه است که رسما وارد کشور ما شده، قرار نیست همه مدیران کارآفرین باشند و باید نگاه کارآفرینانه داشته باشند.
نایب رییس هیات مدیره مجمع کارآفرینی استان خراسان رضوی گفت: دوره‌های کارآفرینی در اصل یک الگو برداری از ایرلند بوده و کسی که آن دوره‌ها را بگذراند قطعا وارد بازار کار خواهد شد، چطور می‌شود در کشور ما 2880 دانشگاه وجود داشته باشد در حالیکه کشور آلمان 412 دانشگاه و در چین با آن جمعیت 2400 دانشگاه وجود دارد.
نوبخت اضافه کرد: کشورهای دیگر آن بحث ورودی و خروجی را چطور هماهنگ می‌کنند که ما نمی‌توانیم در صورتی که کنکور هم برگزار می‌کنیم، آلمان با 412 دانشگاه کنکور هم ندارد.
وی یادآور شد: حدود 30 درصد دانشجویان پزشکی ما در سه ماه اول انصراف یا تغییر رشته می‌دهند، بخاطر اینکه فقط میخواهند پزشک شوند در حالی که خون را ببیند از حال می‌روند و می‌گوید این رشته به درد من نمیخورد و آن را رها می‌کنند.
نایب رییس هیات مدیره مجمع کارآفرینی خراسان رضوی ادامه داد: این موضوع در درجه اول وظیفه آموزش و پروش و پس از آن وظیفه دانشگاه است، ساختارها ضعیف است، اگر در دوره دبیرستان دوره هلال احمر می‌گذاشتند و کمک‌های اولیه مانند خون گیری، فشار، تزریقات و... را آموزش می‌دادند دانشجو متوجه می‌شد که این رشته به دردش میخورد یا نمیخورد.