بایزید مردوخی:
صندوق، خزانه و بانک نیست، موسسه سرمایه گذاری است
پس انداز منابع حاصل از فروش منابع تجدیدشونده، از جمله دغدغه های جدی کشورهای نفتی است و در کشور ما نیز در گذر زمان با نگاه های مختلفی این موضوع دنبال شده است؛ از گنجاندن منابع در بودجه های عمرانی تا پس انداز آن در حساب ارزی و سپس هم شکل گیری صندوق توسعه ملی. بایزید مردوخی از جمله اساتید خبره این حوزه و دبیر سابق هیات امنای حساب ذخیره ارزی است.
ثروت ملی در گفت‌وگو با وی روندهای گذشته نسبت به منابع نفتی را مورد بررسی قرار داده است، علاوه بر آن رویکردهای احتمالی پیش روی این صندوق نیز در گفت‌وگو با وی مورد بررسی قرار گرفته است. هم‌اکنون دیدگاه‌های مختلفی نسبت به جایگاه صندوق و راهبردهای آتی آن وجود دارد. به عنوان مثال، برخی معتقدند که صندوق باید روی سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی خارج از کشور متمرکز شود، این در حالی است که برخی معتقد به سرمایه‌گذاری داخلی هستند که البته در رشته‌هایی که باید سرمایه‌گذاری شود، باز هم نگاه‌های مختلفی وجود دارد. حال باتوجه به سوابق و تجارب شما در این حوزه فکر می‌کنید، در دوره پیش رو صندوق باید بیشتر به کدام سمت حرکت کند؟
مردوخی: ما چه اسم صندوق بگذاریم و یا هر اسم دیگری، هدف حفظ منابع زیرزمینی کشور و درآمد این منابع برای این منابع است. کشورها به ویژه کشورهای شبیه ما یک سری درآمد از محل ثروت‌های ملی‌شان که تجدیدناپذیرند، دارند و قاعدتاً دیگر این منابع بازنمی‌گردند.
