فرشاد مومنی:
گزارش‌هایی که به رئیس‌جمهور داده می‌شود کارشناسی نیست
روحانی یک اشتباه فاحش راهبردی انجام داده است
فرشاد مومنی تاکید کرد: روحانی باید مقامات بانک مرکزی را مواخذه کند زیرا داده‌هایی را که می‌تواند امکان شفافیت را فراهم کند مهیا نکرده و این موضوع را از فهرست داده‌هایی که این بانک طبق قانون موظف به انتشار آن بوده است حذف کردند.به گزارش فارس، فرشاد مومنی در خصوص عملکرد اقتصادی دولت روحانی گفت:وقتی دولت احمدی‌نژاد در یک بازه هشت‌ساله بالغ بر هفتصد هزار میلیاردتومان هزینه می‌کند و توان رقابت نیز سقوط کرده و شاخص فلاکتش هم دو برابر شده، دولت جدید به‌طور طبیعی با یک دشواری و شکل جدیدی از مشکلات اقتصادی روبه رواست لذا اگر ما این واقعیت‌های اقتصادی را نادیده بگیریم از دایره انصاف در نقد دولت خارج شده‌ایم. مساله بعدی اینکه اگر کمک به دولت را در دستور کار قرار ندهیم به نظر می‌رسد که گرفتار یک خطای راهبری شده‌ایم. ما نباید این واقعیت مهم را نادیده بگیریم که فضای تنش آلودی که در دولت قبلی هم در مناسبات بین‌المللی و هم در مناسبات داخلی ایجاد شده بود، هزینه‌های زیادی با آثار و پیامد‌های چند ساله به اقتصاد ایران تحمیل کرده است.
بنابراین وقتی دولتی سر کار آمده است که آن مناسبات و تنش‌ها را به حداقل می‌رساند، از این‌گونه تلاش‌های سازنده دولت باید سپاسگزار باشیم و فکر می‌کنم این تلاش‌ها بارسنگینی را از دوش اقتصاد کشور برداشته است.
همان‌طور که اشاره کردید دولت تلاش دارد و توانسته است در برخی حوزه‌ها در اقتصاد به موفقیت برسد، ولی انتقاد‌هایی هم به دولت آقای روحانی وجود دارد.
باید به بحران‌هایی که از دولت قبلی به یادگار مانده به عنوان نگرانی‌های ملی نگاه کنیم و هرکس که شرافتمندانه و صادقانه دلسوز کشور و آینده آن است باید درحد توان خود به کمک دولت بیاید. واقعیت این است که به‌طور مشخص درحیطه مسائل اقتصادی، آقای روحانی یک اشتباه فاحش راهبردی انجام داده‌اند و آن این است که رویکرد تک صدایی را در محیط پیرامونی خود برای اداره اقتصاد کشور از منظر اندیشه‌ای ایجاد کرده و این تک صدایی هم یک تجربه تلخ در دوره 1368 به بعد از خود به یادگار گذاشته است. شخصا از تحلیل‌هایی که از زبان آقای روحانی نقل شده است، انتقاد کرده‌ام که چون ایشان علاقه‌مند به راه رفتن روی یک ستون هستند، قادر نبودند یا نخواستند که دیدگاه‌های کارشناسی جامع‌تر را در اطراف خود ایجاد کنند. ایشان مطلبی را درحیطه اقتصاد بر زبان می‌آورند که نسبت اندکی با توسعه ملی دارد. وی در مورد
تیم بسته ای از مشاوران اقتصادی آقای روحانی افزود: وقتی می‌بینیم که ریاست محترم جمهور کمتر از فقر گسترده و بی‌عدالتی‌های موجود جامعه صحبت به میان می‌آورند و از فشار طاقت فرسایی که بر بیش از سی درصد ازجمعیت ایران وجود دارد در سخنانش نکته‌ای دیده نمی‌شود و به جای آن هم برخی وزیرانشان دغدغه کسانی را دارند که در جست‌وجوی بهره مندی‌های رانتی هستند، مانند نامه‌ای که چهار وزیر ایشان نوشتند و ما هیچ واکنشی در جهت تعقیب آن نامه که دغدغه‌های صنفی را به مسائل ملی تشخیص داده بود مشاهده نکردیم، به نظر من این عدم واکنش بازتاب رویکرد تک‌صدایی در اطراف ایشان در زمینه فهم کارشناسی از واقعیت‌های اقتصادی ایران است. هر چند لازم است از تلاش‌های دولت آقای روحانی به ویژه در زمینه تنش زدایی قدرشناسی کرد و ما آن میراث نامطلوب از دولت قبلی را هم درک می‌کنیم ولی درعین حال نباید خود ایشان و اطرافیان از اشتباهات فاحش دولت چشم پوشی کنند.
وضعیت تولید در کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بی اعتنایی کامل نسبت به سرنوشت رقت‌انگیز تولید‌کنندگان و مساله حاد فقر نسبی و فروپاشی طبقه متوسط به‌طورجدی مورد انتقاد است و این انتقاد باید برای آقای روحانی بسیار گواراتر از برخورد‌های چشم بسته تایید‌کننده‌ای باشد که ممکن است برخی از دوستداران این دولت و کسانی که منافعی در این شرایط دارند، به کار می‌برند. امیدواریم آقای روحانی کاستی‌های جدی در زمینه فایده‌گذاری اقتصادی و سهل انگاری نابخشودنی که درباره برنامه پنج ساله صورت گرفته است هر چه سریع‌تر اصلاح کنند.
دولت روحانی به دلایل مختلف با کمبود منابع روبه رو است. دولت قصد دارد با توسل به سرمایه‌های خارجی این کمبود منابع را جبران کند. این مهم تا چه اندازه قابلیت عملیاتی شدن در اقتصاد ایران را دارد؟
یکی از مصداق‌های بی‌انصافی از ناحیه برخی از منتقدان دولت چنین است که آنها به این واقعیت توجه نمی‌کنند که تنها درهمین دولت و سه سالی که از مسئولیت آقای روحانی می‌گذرد قیمت نفت نزدیک به هفتاد دلار درهر بشکه سقوط کرده است و با وجود اینکه دولت روحانی میراث بدی از انبوه ناهنجاری‌ها، فسادها و سوء کارکردها از گذشته همراه دارد، در کنار بدهی بزرگی که از آن دولت به جا مانده است، اما از تلاشی برای اصلاح امور دریغ ندارد. یکی از نارسایی‌های بزرگ در جهت‌گیری‌های سیاست اقتصادی در دولت همین است که به این واقعیت توجه کنند که جذب سرمایه خارجی با هدف توسعه ملی مجموعه‌ای از بسترها و تدابیر را نیاز دارد که شخصا در بحث‌های گذشته درباره آن تدابیر به تفسیر صحبت کردم. با کمال تاسف ما نمی‌بینیم که نسبت به آن تمهیدات دقت بایسته‌ای صورت گرفته باشد به شرطی که اشاره شد در تمام تجربیات جذب سرمایه‌گذاری خارجی به صورت موفق در قرن بیستم یک عنصر کلیدی وجود دارد که باید امیدوار بود هم آقای روحانی و هم همکاران ایشان در سیستم اقتصادی کشور به این مساله هرچه سریع‌تر و هر چه جامع‌تر و در برنامه‌ریزی‌های اساسی توجه کنند و آن اینکه در کل قرن بیستم حتی یک تجربه موفق در زمینه جذب سرمایه خارجی نداریم که در آن کشوری قبل از آنکه این سطح از قابلیت را از خود نشان داده باشد -که بتواند از ظرفیت‌های سرمایه انسانی و سرمایه مادی خود خردورزانه استفاده کرده باشد- از سرمایه‌های خارجی در مسیر توسعه استفاده کند.
