اطراف را که خوب نگاه کنیم، در همین شهر محل زندگی خودمان، آدم‌های حضور دارند که با هدف گذاری مشخص، مسیری برای حرکت خود تعریف کرده‌اند، مردان و زنانی که بی هراس از ناهمواری‌ها و دست اندازهای طبیعی و غیرطبیعی، فقط به هدفشان می‌اندیشند.
در جای جای ایران، می‌توان زنان و مردانی را یافت که برای رسیدن به اهدافشان، هراس را کنار گذاشته‌اند و مردانه به میدان کار و تلاش آمده‌اند تا هر روزشان، قدمی به سمت پیشرفت باشد؛ گامی برای هموار شدن مسیر، تلاشی برای دستیابی به آنچه برایش برنامه ریزی کرده‌اند.
در جامعه ایرانی زنان زیادی هستند که کارشان اثبات کننده گوهره وجودیشان است، کاری که امروز دیگر مرد و زن نمی‌شناسد؛ زنانی که در پایان هر روز از زندگی مولدشان، در آینه زندگی تنها بازتاب خودشان را می‌بینند؛ زنانی که با فکری خلاق، نگاهی درازمدت و تخصصی که آموخته‌اند، جرات ورود به عرصه تولید را در دل استوار کرده و درایت را در خود پرورش داده‌اند.
زنان کارآفرین، اگرچه تلاششان همیشه معطوف به موفقیت نیست و در فراز و نشیب حرکت به سمت هدف، گاه دچار اشتباه و مشکل هم شده‌اند؛ اما گام‌هایشان محکم و عزمشان جزم رسیدن به هدف است؛ زنانی که شاید بی عیب و نقص نباشند، اما سزاوار آن هستند که در مقابلشان کلاه احترام از سر برداریم.
در آستانه روز میلاد بانوی دو عالم، حضرت فاطمه زهرا(س) و روز زن، به سراغ یکی از بانوان جوان کارآفرین فارس رفتیم تا راه رفته و مسیر پیش رویش جویا شویم.
مریم نعیمی، بانوی کارآفرین شیراز به خوبی تشخیص داده که انرژی خود را بر چه کاری متمرکز کند و با ایده‌ای متفاوت به استقبال سختی‌های کار برود. برای به ثمر رسیدن ایده خود بارها ضرر کرده اما هر بار به توانایی خود اعتمادی بیشتری پیدا کرده است.
نعیمی که نامش را در میان فهرست بانوان کارآفرین استان فارس و کشور، ثبت کرده و بخشی از بازار فروش کبک در فارس و کشور را در اختیار دارد، هر روز مسیری 30 کیلومتری را طی می‌کند، تا در محیط کارگاه، سری به کارکنان خود بزند و گرهی بگشاید و گامی دیگر به سمت هدفی بلندتر بردارد.
این بانوی کارآفرین در گفت و گو با ایسنا گفت: از سال 90 کار خود را با پرورش بوقلمون آغاز کردم اما به دلیلی مشکلاتی که در فرآیند کار ایجاد شد به سمت پرورش پرنده تخم‌گذار و مولد رفتم.
این بانوی کارآفرین ادامه داد: ابتدا 110 بوقلمون سفارش دادم اما در ادامه به دلیل نداشتن تجهیزات کافی و خرابی بازار ضرر زیادی کردم نه تنها یکبار که ده بار ضرر کردم اما همه ضررها متوجه شخص من نبود، به عنوان مثال بوقلمون‌هایی سفارش دادم که آنفلوآنزا گرفته بودند و با حضورشان در فضای پرورش بوقلمون مابقی را هم مریض کرد و نتوانستیم بیماری را کنترل و مهار کنیم و کسی هم گردن نگرفت.
او که از سال 93 به پرورش کبک مولد در دو بخش تخم خوراکی و نطفه‌دار، روی آورده و 2 سال تلاش بی وقفه را صرف رسیدن به هدف کرده است، در این باره گفت: پروانه تاسیس کبک مولد را گرفتم و با وامی 6 درصدی که امسال به مشاغل فراگیر روستایی اختصاص دادند در تلاشم تا فضای کار، جوجه‌ریزی و انبار را گسترش دهم.
این بانوی کارآفرین گفت: البته این کار هم بی‌مشکل نبود. دو سال پیش 5 هزار جوجه کبک از یزد خریدم که سه هزارتای آن فلج بود و اگر چنین اتفاقاتی پیش نمی‌آمد ضرری هم نمی‌کردم اما باز هم با قوت و قدرت بیشتری ادامه دادم.
او که با هشت زن دیگر به شکل ثابت و مستقیم کار می‌کند، گفت: از سالهای گذشته نیز جوجه‌ریزی و آموزش به زنان روستاهای جنوب فارس را هم دنبال کرده‌ام.
نعیمی که توزیع تخم خوراکی کبک به استان‌های تهران، یزد و فارس را بر عهده دارد به بروکراسی‌های دست و پاگیر اداری و قوانین بعضا سخت بانکی هم اشاره و آنها را از جمله مشکلاتی عنوان کرد که گاهی او را با کمبود منابع مالی مواجه کرده است.
وی ادامه داد: در زیر مجموعه‌های ما خانم‌های جوان 22 تا 25 سالهای زندگی می‌کنند که بعضی از آنها سرپرست خانوار هستند اما امروز به حدی از توانمندی رسیده‌اند که در گوشه و کنار حیاط خانه‌شان کارهای این چنینی راه انداخته و منبع درآمد خوبی دارند.
این بانوی کارآفرین با تاکید بر اینکه مهم آغاز است تا تغییر ایجاد شود، گفت: در نزدیکی ما زنانی هستند که میوه‌های زیر درخت را از باغ‌ها جمع‌آوری و خشک می‌کنند و بی‌هیچ هزینه‌ای جانبی منبع درآمدی مجزایی پیدا کرده‌اند.
گفتنی است، مریم نعیمی تنها یکی از زنان موفق جامعه است در حالی که امروز زنان زیادی وجود دارند که در سایه برنامه‌ریزی خوب برای تحقق و اثبات توانمندیشان گام‌های موثری برداشته‌اند؛ زنانی که نه تنها خود که دیگر زنان را هم با خود همراه کرده‌اند.
گفت و گو از زینب شهریاری
منبع: ایسنا
* انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «ماهنامه کارآفرین ناب» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.
