معاون سابق وزارت نفت :
توتال در رنکینگ فساد شرکتهای بزرگ دنیا پنجم است
معاون سابق مهندسی و پتروشیمی وزارت نفت گفت: توتال در رنکینگ فساد شرکتهای بزرگ دنیا پنجم است. توتال در طرف قطر ذینفع است. به گزارش رجانیوز، ابراهیمیاصل در باره فلسفه تهیه یک الگوی جدید قراردادی گفت: وزارت نفت رسماً اعلام کرد که پس از کنفرانس داووس، پیمانکاران بزرگ اعلام کردند که دیگر با قرارداد بیع متقابل حاضر به سرمایهگذاری در ایران نیستیم و باید جذابیتهایی ایجاد کنیم که سرمایهگذاران خارجی بیایند و صنعت نفت، گاز و پتروشیمی را توسعه دهیم. وی افزود:مدیرعامل توتال بعد از مذاکرات مصاحبه کرد و گفت، ایرانیها پیشنهادات بسیار جذابی به ما ارائه دادند که توصیف اهانتآمیزی هم در این باره بیان کرد. ابراهیمیاصل با بیان اینکه این الگوی جدید با بیع متقابل کاملاً متفاوت است تصریح کرد: در فاز 4 و 5 پارس جنوبی هزینه سرمایهگذاریها 2.2 میلیارد دلار که 1.2 میلیارد هزینههای بانکی و 1.5 میلیارد دلار پاداش بود. شرکت خارجی این رقم را بعد از عقد قرارداد از بانکها تأمین میکرد و کار را با کمک ایرانیها انجام میداد که گاهی اوقات در پیک مرحله اجرایی 18 هزار ایرانی در این فاز کار میکردند.بابت بازپرداخت هزینههای بانکی و سرمایهگذاری و پاداش درصدی از میعانات گازی به این شرکت داده میشد. وی ادامه داد:در کل فازهای پارس جنوبی فاز 2 و 3 را توتال انجام داده و 60 درصد فاز 4 و 5 را شرکت Eni ایتالیا انجام داده،ولی بقیه فازها را طرفهای ایرانی انجام دادند. در تمامی این فازها کارهای مهندسی توسط یک شرکت بینالمللی که معتبر باشد انجام میشود.معاون سابق مهندسی و پتروشیمی وزارت نفت با بیان اینکه یکسری کارهایی وجود دارد که دردنیا سازندگان محدود دارد گفت:حدود 5 تا 10 شرکت معتبر جهانی هستند که این اقلام را تولید میکنند و همه دنیا هم از آنها میخرند.
وی به مشخصات میدان مشترک گازی بین ایران و قطر اشاره کرد و با بیان اینکه 16 درصد کل ذخایر گاز جهان در این میدان بزرگ وجود دارد اضافه کرد: قطریها 11 سال زودتر از ما شروع به حفاری در مرز کردند. وقتی توتال فاز 2 و 3 را شروع کرد کار را دورتر از مرز و تقریباً از میانه میدان به طرف عسلویه شروع کرد. شرکتهای خارجی هم نزدیک مرز قرارداد بستند، ولی کار نکردند. توتال در سال 1379 برای فاز 11 قرارداد بست و در هشت سال هیچ کاری نکرد و نهایتاً رها کرد و رفت. ابراهیمیاصل با بیان اینکه «در IPC شرکت طرف قرارداد، در حوزه بالادستی و بهرهبرداری ورود میکند و این طبق قانون اساسی تخلف است» بیان داشت: در این قرارداد 40 مورد اشکال حرفهای وجود دارد که اشکالات را مکتوب و مطرح کردم. بعد از اولین مصوبه دولت، در چهارجلسه با حضور آقای جهانگیری، اشکالات در 13 محور اصلی مشخص شد که برخلاف قانون اساسی، مصالح ملی، اقتصاد مقاومتی و نادیدهانگاری توان داخلی در متن جدید قراردادها وجود داشت. این 13 بند به اطلاع رهبر معظم انقلاب رسید و ایشان هم دو بند اضافه کردند و اینها به رئیسجمهور و رئیسمجلس ارائه شد. وی با تأکید بر این نکته که «از این 15 بند، فقط 4 بند اصلاح شده است» اضافه کرد: این قرارداد بدون مصوبه شورای عالی امنیت ملی با شرکت توتال که بدعهد و بدسابقه است منعقد شده و بلافاصله بعد از این قرارداد قطریها هم برای قرارداد مطالعه جهت افزایش 30 درصدی تولید، وارد مذاکره با توتال شدند.ابراهیمیاصل در خصوص ریسک قراردادهای جدید تأکید کرد: در قراردادهای جدید نفتی، «ریسک» برای شرکتهای خارجی صفر درصد است و درخصوص فاز 11، بلافاصله بعد از اینکه قرارداد با توتال بسته شد، ارزش سهام این شرکت در بورس بالا رفت. وی ادامه داد: اگر بخواهیم حرفهای عمل کنیم باید هزینه عدمالنفع را بابت آن 16 سال معطلی از این شرکت بگیریم، برای اینکه با متوقف کردن این فاز باعث مهاجرت روزانه یک میلیارد فوت مکعب گاز و 40 هزار بشکه میعانات گازی در طول سالیان دراز از میدان نفتی ایران بهسمت قطر مهاجرت کرد. معاون سابق مهندسی و پتروشیمی وزارت نفت مبنای قراردادهای جدید را Open Capex نامید و تصریح کرد: بر مبنای این قرارداد هرچقدر خرج کردند و آن کمیته شش نفره تأیید کرد، مورد قبول طرفین است. وی در خصوص دانش و تکنولوژی داخلی برای تولید و بهرهبرداری از فازهای مختلف پارس جنوبی خاطرنشان کرد: ما تکنولوژی و دانش جبران افت فشار را داریم و نیازی به تکنولوژی توتال نیست و سالها در حال انجام است.
ابراهیمیاصل با اشاره بهخاطرهای مربوط به دیدار با یکی از بزرگان نظام درخصوص اینکه باوجود بدعهدی توتال چرا بازهم این شرکت برای فاز 11 انتخاب شد در حالیکه 17 فاز با توان و دانش داخلی ساخته شده است بیان کرد: آقای زنگنه در آن جلسه گفت درست است که خارجیها دوست دارند بهشیوه بیع متقابل عمل کنند، ولی من میخواهم ریش اینها را تا 25 سال گرو بگیرم و اینها بیایند و ما از آنها کار یاد بگیریم. وی ادامه داد: به ایشان توضیح داده شد که شما و معاونین و مدیران ما گفته بودید که اینها حاضر نیستند با بیع متقابل بیایند، در حالیکه 25 شرکت به مناطق نفتخیز جنوب مراجعه کردند که حاضر بودند با این شیوه کار کنند. این منتقد قراردادهای جدید نفتی در خصوص چرایی انتخاب توتال به خاطرهای از دیدار با نخستوزیر اسبق ایتالیا که در سال گذشته انجام شده بود اشاره کرد و افزود: وقتی از لامبرتو دینی دلیل نیامدن شرکت ایتالیایی در فاز 11 را پرسیدیم به ملاقات خود با بالاترین سطح در امریکا به مدت سه هفته اشاره کرد و گفت در آنجا به ما گفتند که یک مأموریت 16 ساله به توتال داده بودیم که بهخوبی آن را انجام داده بود. توتال 2 میلیارد از منابع خود را به ایران برده بود تا فاز 11 را بگیرد و یک قرارداد مشاوره هم برای فازهای دیگر ببندد. توتال گفته بود باید اطلاعات را بگیریم و بهگونهای شود که سرمایهگذاری و درآمد طرف قطریها به بالاترین حد برسد. وی ادامه داد: آقای لامبرتو دینی گفته بود که امریکا به ما این اجازه را نداده و الا هر شش ماه یک بار که رئیسجمهور امریکا تحریم را تعویق میاندازد، اینها حاضر هستند اینجا باشند. در این قرارداد هم اینگونه دیده شده که اگر تعویق نکرد ظرف سهماه تخلیه میکنند و میروند و هیچگونه ضمانتی برای ماندگاری اینها نیست که بگوییم این دستاورد برجام است که اینها میآیند و به ما تکنولوژی میدهند. معاون سابق وزارت نفت در باره بخشی از قرارداد جدید نفتی که در آن آمده است تکنولوژی را به ایران میدهیم با بیان اینکه تکنولوژی را باید به شرکت ملی نفت ایران یا P.O.G.C بدهد تصریح کرد: وزارت نفت یک شرکت ایرانی را معرفی میکند و در دامن توتال میگذارد که شریک او میشود و میگوید تکنولوژی را به این شرکت میدهم. اگر به این شرکت داد و این شرکت از ایران رفت یا فروخت یا اصلاً نگرفت یا بضاعتش را نداشت، هیچ ابزاری برای جریمه پیمانکار برای توتال وجود نداشت.