«کنسرسیوم تحصیلات کارآفرینی» از این عقیده حمایت می‌کند که کارآفرینی یک فرآینده یادگیری مادام العمر است که دست کم دارای پنج مرحله مجزای پیشرفت می‌باشد. این مدل یادگیری مادام العمر فرض می‌کند که همه‌کس در نظام آموزشی ما باید فرصت‌های لازم برای یادگیری در مراحل ابتدایی را داشته باشد، اما مراحل بعدی مختص افرادی است که خودشان انتخاب می‌کنند که کارآفرین شوند.
هر یک از پنج مرحله‌ی زیر می‌تواند با فعالیت‌هایی که در کلاس‌های دیگر یا به عنوان دوره‌ای مجزا جا افتاده است، در نظر گرفته شود.
مرحله ۱ : مبانی و پایه‌ها
در مدارس ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، دانش‌آموزان باید جنبه‌های گوناگونی از مالکیت تجاری/ شغلی را تجربه کنند. در این مرحله اول، تاکید و تمرکز بر درک مبانی و پایه‌های اقتصاد ما، فرصت‌های شغلی به دست آمده و نیاز به مهارت‌های پایه‌ای برای موفق بودن در یک اقتصاد بازار آزاد می‌باشد. انگیزش برای یادگیری و یک حس فرصت شخصی، نتایج مخصوص در این مرحله از مدل یادگیری مادام العمر هستند.

مرحله ۲ : آگاهی از ویژگی‌ها
 دانش آموزان خواهند آموخت که به زبان تجارت سخن بگویند، و مشکلات را از دیدگاه صاحبان مشاغل کوچک ببینند. این به ویژه در تحصیلات شغلی و حرفه‌ای مورد نیاز است. تاکید این مرحله بر پرداختن به ویژگی‌هایی است که می‌توانند به عنوان کل یک کلاس کارآفرینی در نظر گرفته شوند و یا به عنوان قسمتی از دوره‌های دیگر مرتبط با کارآفرینی گنجانده شوند. برای مثال، مسائل مربوط به جریان مالی می‌تواند در یک کلاس ریاضی به کار گرفته شود، و ارائه ی محصولات فروشی می‌تواند قسمتی از یک کلاس ارتباطات گردد.

مرحله ۳ : کاربردهای مربوط به خلاقیت
چیزهای زیادی برای یادگیری درباره آغاز کردن یک شغل وجود دارد، و بدیهی است که بسیاری از مشاغل دارای مشکلات و دردسرهای مربوط به خود هستند. ما سالهاست که دکترهای آینده را آموزش می‌دهیم ، اما از یک صاحب شغل کوچک انتظار داشته ایم که صرفا با شرکت در سمینارهای روز یکشنبه همه چیز را بیاموزد. در این مرحله، دانش آموزان می‌توانند وقت اختصاص دهند تا ایده‌ها و انواع مختلف روش‌های طرح ریزی یک تجارت را کنکاش نمایند.
 با این که هنوز این فقط یک تجربه تحصیلی است، دانش آموزان باید نسبت به هر یک از مراحل قبلی، دانشی با عمق و وسعت بیشتر را به دست آورند. این مرحله دانش‌آموزان را ترغیب می‌کند که یک ایده شغلی واحد ایجاد کنند و فرآیند تصمیم‌گیری را از طریق یک طرح و برنامه تجاری کامل به انجام برسانند. این مرحله می‌تواند در برنامه های شغلی دبیرستان‌های پیشرفته، کالج‌های دو ساله که در آنها دوره‌ها و یا برنامه‌های مخصوص وجود دارد، و برخی از کالج‌های دیگر و دانشگاه‌ها، پیاده‌سازی شود. نتیجه‌ای که عاید دانش آموزان و دانشجویان می‌شود این است که می‌آموزند که چگونه امکان آن وجود دارد که یک کارآفرین شوند.

مرحله ۴ : آغازگری
پس از این که بزرگسالان وقت لازم را برای به دست آوردن تجربه شغلی و یا تحصیلات بیشتر اختصاص دادند، خیلی از آنها نیازمند این هستند که برای عملی کردن یک ایده تجاری، به دستیاران مخصوص دسترسی داشته باشند. برنامه‌های تحصیلی جامعه به طور گسترده‌ای در مدارس فنی‌حرفه‌ای، کالج‌ها، کالج‌های ۴ ساله و دانشگاه‌ها در دسترس هستند تا کمک‌های آغازگری را فراهم نمایند. نهادهای «راهبری مشاغل کوچک» در ایالات متحده بسیاری از این برنامه‌های آموزشی را مورد حمایت و پشتیبانی قرار می‌دهند.

مرحله ۵ : رشد
 اغلب صاحبان مشاغل کمکی دریافت نمی‌کنند تا زمانی که دیگر دیر شده است. مجموعه‌ای از سمینارهای دنباله‌دار و به هم پیوسته یا گروه‌های پشتیبان، می‌توانند کارآفرینان را یاری دهند تا مشکلات بالقوه را بشناسند و به موقع در جهت رفع آنها اقدام نمایند. خیلی از کالج‌ها و برنامه‌های تحصیلی دنباله‌دار در دانشگاه‌ها یا کالج‌ها، چنین سمینارها و کارگاه‌هایی را برای جامعه تجاری خودشان ارائه می‌کنند.
 آنها در می‌یابند که بهترین برنامه توسعه اقتصادی، کمک به رشد و پیشرفت مشاغل موجود در جامعه است. مربیان در هر یک از این مراحل کارآفرینی باید روی نتایجی که خود به دست می‌آورند تمرکز کنند و به دنبال همکاری از جانب مربیان موجود در سایر سطوح این فرآیند یادگیری مادام العمر باشند. در همه جای نظام آموزشی ما، به نوعی جا برای کارآفرینی وجود دارد.

تقاضا برای تحصیلات کارآفرینی جوانان
یک رای‌گیری اخیر Gallup نشان می‌دهد که ۶۰ درصد از دانش آموزان دبیرستان می‌خواهند یک شغل کوچک آغاز کنند، اما ۸۴ درصد از افراد شرکت‌کننده در نظرسنجی اعلام کردند که هیچ گونه پیش آمادگی برای انجام این کار ندارند. این تحقیق توسط موسسه Kauffman در کانزاس سیتی ، میسوری انجام شد.
از دانش آموزان دبیرستانی، عموم جامعه، صاحبان مشاغل کوچک و مدیران درباره ی نظرات و دانش‌شان از مشاغل کوچک، پرسش به عمل آمد. دانش آموزان دبیرستانی می‌خواهند یک شغل جدید دلخواه خود را آغاز کنند، رئیس خود باشند و در حقیقت بدانند که که چگونه یک شغل را آغاز کنند.
تحقیقی که در سال ۱۹۹۳ توسط اداره بازرگانی ایالات متحده درباره گرایشات اقلیت کم سن و سال و بزرگسالان جوان نسبت به مالکیت شغلی انجام شد، همچنین نشان می‌دهد که علاقه وافر جوانان به آغاز کردن یک شغل، عمدتا برمی‌گردد به آزادی ای که با "رئیس خود بودن" همراه است.
پس از این که از افراد جوان پرسش به عمل آمد، آنها متفق القول به علاقه به کارآفرین شدن و یادگیری بیشتر در زمینه راه اندازی یک شغل اشاره نمودند. آنها همچنین ابراز می‌دارند که نمی‌دانند چگونه باید در جهت این گزینه گام بردارند.
هشتاد و شش درصد از این افراد، در زمینه دانش خود درباره کارآفرینی و تجارت رتبه‌ی پایین دادند. دانش آموزان کمبود دانش خود از این موضوع را به عدم دسترسی به فرصت‌های لازم برای یادگیری نحوه بهره جستن از تجارت، نسبت دادند. حدود ۸۵ درصد از آنها اشاره کردند که داشتن تحصیلات در زمینه کارآفرینی در مدارس مهم یا بسیار مهم بوده است.
مریلین کوریلسکی ، معاون سابق «مرکز راهبری کارآفرینی» خاطر نشان می‌سازد : "یکی از تنها راه‌هایی که این نسل می‌تواند از طریق آن برای رسیدن به سبک زندگی بهتری نسبت به والدینشان برسد، از طریق کارآفرینی است".
 این خصوصا برای دانش آموزان مهم است که برای ورود به مسیرهای شغلی متفاوتی در دنیایی که همواره در حال تغییر است، آماده سازی شوند. افرادی که به آموزش درباره کارآفرینی و فرصت‌های مشاغل کوچک در اقتصاد آمریکا مشغولند، خواهند خواست تا از داده‌هایی برای پشتیبانی از پیغام شما استفاده کنند.

در اینجا چند آیتم که ممکن است مفید واقع شود، از تحقیق Gallup در مورد جوانان و کارآفرینی که توسط موسسه Kauffman تهیه گردیده، آورده شده است.
•

* شرکت‌هایی که زیر ۲۰ کارمند داشته اند، در دهه گذشته اغلب مشاغل را ایجاد کرده‌اند و در حال حاضر بیش از نیمی از نیروی کار آمریکا در شرکت هایی با تعداد کارکنان کمتر از ۵۰۰ نفر به کار گرفته شده اند (دِنیس ۱۹۹۳).

•* از هر ده دانش آموز دبیرستانی، هفت نفر (۶۹ درصد) ابراز داشتند که علاقمندند تجارت دلخواه خود را آغاز کنند، در مقابل ۵۰ درصد از عموم جامعه.
از بین افرادی که می‌خواستند تجارتی را آغاز کنند، دلایل اصلی عبارت بودند از:
- رئیس خودم باشم (۴۱ درصد)
- درآمد بالایی کسب کنم (۲۱ درصد)
- از مهارت ها و توانایی‌هایم استفاده کنم (۸ درصد)
- بر چالشی فائق آیم (۷ درصد)
- به جامعه کمک کنم / مشاغلی ایجاد کنم (۷ درصد)
- چیزی برای خانواده‌ام به وجود آورم (۵ درصد)
- سایر (۵ درصد)
- نمی‌دانم (۴ درصد)

*• ۸۵ درصد از دانش آموزان دبیرستانی گفتند که مدارس جامعه باید در زمینه آموزش درباره کارآفرینی و آغاز کردن یک تجارت، کار بیشتری انجام دهد. فقط ۲۷ درصد به گذراندن دوره‌ای که به تجارت یا کارآفرینی مرتبط باشد، اشاره نمودند.

•*در آزمایشی درباره دانش کارآفرینی آنها، پاسخ دهندگان به طور میانگین امتیاز ۴۲ درصد به دست آوردند و پایین‌ترین امتیازها مربوط به این پرسش‌ها می شد: روشی مناسب و فراگیر برای افزایش سرمایه (۱۲ درصد صحیح)؛ هدف از سودبری (۲۵ درصد صحیح)؛ و ایجاد شغل و تجارت کوچک (۲۵ درصد صحیح).بالاترین امتیازها در پرسش های مرتبط با این زمینه ها بود : توصیف یک کارآفرین (۷۳ درصد صحیح)؛ مثال در مورد آزادی و حق انتخاب (۶۲ درصد صحیح)؛ و عرضه و تقاضا (۵۱ درصد صحیح).

•* وقتی از دانش آموزان سوال شد که آنها درباره نحوه کارکرد تجارت چه آموخته اند، ۸۵ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که در مدرسه چیز کمی آموخته‌اند و یا اصلا چیزی نیاموخته‌اند. این می‌تواند با افرادی که ابراز داشتند درباره سایر موضوعات چیز کمی آموخته‌اند یا چیزی نیاموخته‌اند، مقایسه شود: ۲۴ درصد درباره تاریخ ایالات متحده؛ ۱۶ درصد درباره علوم مختلف؛ ۱۶ درصد درباره فرهنگ انگلستان یا آمریکا؛ و ۷ درصد درباره ریاضیات.
خانم کوریلسکی اشاره می‌کند که "در قرن آینده ما نیاز داریم که مهارت های مختلفی را به دانش آموزان تعلیم دهیم تا آنها در مورد آینده‌شان انتخاب هایی حقیقی داشته باشند. اگر در خانه چیزی درباره کارآفرینی یاد نگیرید، پس از کجا اطلاعات و مهارت‌هایی را که برای قابل قبول ساختن شرکت خودتان لازم دارید، به دست خواهید آورد؟ نتایج این تحقیق، مستندات معتبری در مورد نیاز در زمینه تحصیلات کارآفرینی برای جوانان و پشتیبانی عموم از آن را در اختیار قرار می‌دهد".

کاربردهای راهنمای مرجع کارآفرینی
این راهنما، محکی است از برنامه‌هایی که ما در کار خود با تحصیلات کارآفرینی در آمریکا به آنها پی بردیم. این راهنما از همه لحاظ کامل نیست ولی آغازی بسیار خوب است در فرآیند تعریف انواع متعددی از تحصیلات و برنامه‌های آموزشی کارآفرینی موجود در همه ی سطوح تحصیلی. ما خصوصا مبادرت کردیم به پیدا کردن برنامه‌هایی که در حال حاضر در ۱۳ استان ایالت Appalachie موجود هستند ، و همچنین برنامه‌های نمونه در همه‌ی ایالت‌ها.
ما این دو نوع برنامه را از یکدیگر تفکیک نمودیم. تعداد قابل توجهی سازمان هستند که در سراسر کشور در زمینه‌ی توسعه‌ی آموزش برای آموزگاران و توسعه‌ی اقلام مورد نیاز کلاس‌های درس ، خدمات راهبری ارائه می‌کنند. خیلی از این گروه‌ها در این راهنما آورده شده‌اند.
همچنین تعدادی از محصولات برنامه آموزشی را شناسایی کرده‌ایم که می‌توانند به مقاصد مختلف در کلاس‌های درس مورد استفاده قرار گیرند. آنها در قسمتی مجزا قرار داده شده‌اند تا استفاده از آنها تسهیل گردد. در صورتی که خواننده بخواهد می‌تواند به صفحات وب مختلفی که آدرسشان ذکر گردیده برود تا درباره برنامه‌های موجود برای توسعه‌ی فرصت‌های تحصیلات کارآفرینی برای کودکان و بزرگسالان اطلاعات لازم را کسب نماید. ما برای شما در زمینه ایجاد یا بهبود برنامه‌های کارآفرینی در منطقه‌تان آرزوی موفقیت داریم و امیدواریم این راهنمای مرجع بتواند برای شما در خلال بررسی گزینه‌ها مفید واقع شود.

منبع: www.entre-ed/-arc/intro.htm